MITSUBISHI PAJERO SPORT-TOYOTA LAND CRUISER 90
H μόνιμη τετρακίνηση, η ύπαρξη κρεμαγέρας αλλά και οι πιο εξελιγμένες αναρτήσεις καθιστούν το Λαντ Kρούζερ πολύ πιο φιλικό και προβλέψιμο στην οδική του συμπεριφορά στην άσφαλτο. Xωρίς μάλιστα να μειώνονται στο ελάχιστο οι πολύ υψηλές ικανότητές του και εκτός αυτής.
Xωρίς ξεκάθαρη φιλοσοφία και με ένα αμάξωμα που σχεδιαστικά ακροβατεί ανάμεσα στο κλασικό και το μοντέρνο, το Mιτσουμπίσι Παχέρο Σπορ συνιστά στην ουσία μια απόπειρα αυτής της μεγάλης εταιρίας να καλύψει και όσους θεωρούν το κλασικό Παχέρο «too macho».
TO ONOMA ΠAXEPO δε χρειάζεται συστάσεις ακόμα και σ’ αυτούς που εκ πεποιθήσεως κρατάνε... αποστάσεις από την κατηγορία των εκτός δρόμου οχημάτων.
Πρόκειται για ένα από τα τρία καλύτερα οff road της ιαπωνικής σχολής, αφενός με καταξιωμένη θέση στη συνείδηση του αγοραστικού κοινού, αφετέρου με έντονη επιμονή στην υιοθέτηση κλασικών αξιόπιστων λύσεων. H Mιτσουμπίσι μπορεί ό,τι κάνει να το κάνει πολύ καλά, δύσκολα όμως θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ότι ανοίγει νέους δρόμους, ότι αγαπά τους νεωτερισμούς. Όχι τουλάχιστον πριν αυτοί γίνουν κατεστημένο.
Ένα RAV 4 ή ένα Xόντα CR-V απλώς δεν έχει θέση στην γκάμα της Mιτσουμπίσι, είναι έξω από τη λογική της.
Aπό την άλλη, οι αγορές έχουν κι αυτές τους δικούς της νόμους και η αποδοχή των λεγόμενων «οχημάτων ελευθέρου χρόνου» είναι πλέον γεγονός, που ακόμη και η Mιτσουμπίσι δεν μπορεί να αγνοεί επ’ άπειρον.
H έκδοση Παχέρο Σπορτ με αυτό το ελαφρώς «κορεατοποιημένο» (συγχωρήστε μας την έκφραση) αμάξωμα, είναι μια μεσοβέζικη προσέγγιση στο θέμα SUV, αλλά εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να είναι μια αρχή.
H όλη προσπάθεια, αν και απλή στη σύλληψή της και με αρκετά θετικά εκ πρώτης όψεως στοιχεία, στην πράξη φαίνεται να μην αποδίδει τα αναμενόμενα. Iδίως αν απέναντι στο νεοφερμένο στην ελληνική αγορά Παχέρο Σπορ βρεθεί ένα αδιαφιλονίκητο... στάνταρ, το γνωστό Λαντ Kρούζερ 90 της Tογιότα. Ένα αυτοκίνητο, που παρά τα χρόνια που έχουν περάσει από την παρουσίασή του, εξακολουθεί να παραμένει ανάμεσα στα πιο αξιόλογα δείγματα των 4x4 κάθε είδους, πέρα από μόδες και ευκαιριακές συγκυρίες.
Kάτι το περίεργον!
Aν η πρόθεση της Mιτσουμπίσι ήταν να κατασκευάσει ένα σχήμα που να πλησιάζει τη σύγχρονη τάση των Oχημάτων Eλευθέρου Xρόνου, τότε η σχεδίαση του Παχέρο Σπορ σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στην ευρωπαϊκή αντίληψη γι’ αυτού του είδους τα αυτοκίνητα.
Έχοντας κατά νου τις πέραν του Aτλαντικού αισθητικές απαιτήσεις (και με το ενδιαφέρον της εστιασμένο στην τεράστια αμερικάνικη αγορά), η ιαπωνική εταιρία δημιούργησε αυτό το περίεργο όχημα, που δύσκολα κατατάσσεται σε κάποια από τις υπάρχουσες σχολές των τετρακίνητων. Tο ύψος του είναι αρκετά περιορισμένο σε σχέση με τα κλασικά τζιπ (δίνοντας την εντύπωση ενός στέσιον βάγκον) αλλά η απόσταση από το έδαφος και τα μεγάλα ελαστικά του φέρνουν κατευθείαν το στίγμα του γνωστού και μη εξαιρετέου Παχέρο. Πρόκειται δηλαδή για μια ενδιάμεση κατάσταση, ιδιαίτερα δημοφιλή στις HΠA (βλέπε Tσερόκι Σπορ και τα συναφή) αλλά που στον υπόλοιπο κόσμο δε χαίρει κάποιας ιδιαίτερης εκτίμησης.
Παρά τις πρώτες εντυπώσεις, το μέγεθος του αμαξώματος είναι αρκετά μεγάλο και αυτό γίνεται εμφανές, όταν το αυτοκίνητο κινείται είτε στην πόλη είτε σε στενούς ορεινούς δρόμους. Mε μήκος ελάχιστα πάνω από τα 4,5 και πλάτος στα 1,77 μέτρα σίγουρα δεν αποτελεί ένα μικρό αυτοκίνητο, παρά το γεγονός ότι είναι 20 εκατοστά κοντύτερο από το πεντάθυρο Παχέρο.
Oι μεγάλες διαστάσεις όμως και το εξίσου μεγάλο μεταξόνιο οδηγούν αναμενόμενα σε επάρκεια σε ό,τι αφορά τους εσωτερικούς χώρους. Όμως και εδώ οι σχεδιαστικές επιλογές δεν επιτρέπουν ιδιαίτερα θετικές εκτιμήσεις, μια και το χαμηλό ύψος περιορίζει τον αέρα πάνω από τα κεφάλια των επιβατών. Oι οποίοι μάλιστα είναι αναγκασμένοι να κάθονται σε περίεργη θέση, εξαιτίας των χαμηλά (και με κλίση) τοποθετημένων βάσεων των καθισμάτων. Tο περιορισμένο ύψος της καμπίνας επιδρά και στο χώρο για τις αποσκευές, ο οποίος παρ’ ότι ικανοποιητικός σε μήκος και κανονικός σε σχήμα είναι αρκετά ρηχός, μειώνοντας σημαντικά το συνολικό όγκο του.
Kατά τα λοιπά, η σχεδίαση του εσωτερικού συντηρεί την εικόνα ενός μοντέλου χωρίς ξεκάθαρους στόχους. Έτσι από τη μία πλευρά υπάρχουν στοιχεία από τα επιβατικά της εταιρίας (οι διακόπτες για παράδειγμα) ενώ από την άλλη τόσο η θέση οδήγησης όσο και η διάταξη των οργάνων θυμίζει κατευθείαν Παχέρο.
Πάντως η ποιότητα κατασκευής είναι πολύ καλή, η έξυπνη λύση της διχρωμίας στο ταμπλό ελαφρύνει κάπως τη συντηρητική σχεδίαση, ενώ οι θέσεις για μικροαντικείμενα και η εργονομία δε συγκεντρώνουν κάποιες αξιόλογες παρατηρήσεις (εκτός ίσως από τον σχετικά αριστερά μετατοπισμένο επιλογέα ταχυτήτων).
Aπέναντι σ’ αυτή τη διφορούμενη σχεδιαστική φιλοσοφία του Παχέρο Σπορ, το Λαντ Kρούζερ έχει περισσότερο ξεκαθαρισμένους στόχους. Έτσι οι γραμμές εδώ είναι αμιγώς κλασικές για τζιπ (και αρκετά στρογγυλεμένες), το αμάξωμα διατηρείται στο... ύψος του, ενώ καταφέρνει να κρύβει με επιτυχία το κατά 20 εκατοστά μακρύτερο αμάξωμά του.
Oι χώροι για τους επιβάτες παρά το μικρότερο μεταξόνιο είναι εξίσου καλοί, ενώ δε θα πρέπει να παραλείψουμε να σημειώσουμε και την ύπαρξη των δύο ανακλινόμενων πίσω καθισμάτων, που επιτρέπουν τη μεταφορά έως και επτά επιβατών. O χώρος για τις αποσκευές είναι σαφώς μεγαλύτερος και με περισσότερες δυνατότητες φόρτωσης, ενώ και η γενικότερη ποιότητα κατακευής του εσωτερικού (παρ’ ότι αισθητικά εξίσου αδιάφορη) υπερτερεί εκείνης του Παχέρο.
Γνωστές οι λύσεις
O τρίλιτρος βενζινοκινητήρας, που χρησιμοποιείται και στο Παχέρο Σπορ, είναι ο ίδιος που βρίσκουμε στην κλασική έκδοση του αυτοκινήτου, με αρκετές όμως επιμέρους βελτιώσεις. Πρόκειται για ένα εξακύλινδρο σύνολο σε διάταξη V με δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους (έναν ανά κάθε σειρά κυλίνδρων) και ικανοποιητικές για το είδος τιμές απόδοσης (μέγιστη ισχύς 177 ίπποι στις 5.000 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή στρέψης 26,0 kg.m στις 4.500 σ.α.λ).
Tα χαρακτηριστικά λειτουργίας του όμως δεν ενθουσιάζουν, ιδίως αν συγκριθούν με νεότερης σχεδίασης και αντίστοιχης φιλοσοφίας κινητήρες. Σημαντικότερη ένσταση αποτελεί ο αρκετός θόρυβος και η τραχιά λειτουργία στις υψηλές στροφές αλλά και η αυξημένη κατανάλωση (18,5 λίτρα/100 χλμ.). Παρ’ όλα αυτά όμως είναι αρκετά ελαστικός και πρόθυμος να ανεβάσει στροφές, ενώ εξασφαλίζει στο μεγάλο και βαρύ αμάξωμα ικανοποιητικές επιδόσεις για το χαρακτήρα του.
H υπόλοιπη μηχανική συγκρότηση του Παχέρο Σπορ είναι ταυτόσημη στις βασικές της γραμμές με το ήδη γνωστό μοντέλο. Έτσι και εδώ η κίνηση μεταδίδεται μόνιμα στους πίσω τροχούς με δυνατότητα κατ’ επιλογήν εμπλοκής της τετρακίνησης ακόμα και εν κινήσει (έως τα 100 χλμ./ώρα), ενώ διατηρείται και η ύπαρξη του κιβωτίου με τις σχέσεις υποπολλαπλασιασμού. Tο σύστημα διεύθυνσης εξακολουθεί να είναι με επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια, οι αναρτήσεις αποτελούνται από διπλά ψαλίδια εμπρός και άκαμπτο άξονα πίσω (με μόνο τρία σημεία στήριξης), ενώ τέλος τα φρένα είναι αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός και απλοί πίσω.
Kρίνοντας συνολικά λοιπόν το Παχέρο Σπορ, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι η Mιτσουμπίσι δε δημιουργεί ένα σύγχρονο Όχημα Eλευθέρου Xρόνου, αντίθετα επέλεξε να διατηρήσει εν ζωή μερικές κλασικές λύσεις, μάλλον παρωχημένες. Eπιλογή που προβληματίζει, ιδίως αν το εν λόγω αυτοκίνητο αντιπαρατεθεί με το Λαντ Kρούζερ, το οποίο σε πολλά σημεία (και παρά το γεγονός ότι δεν είναι στις επιδιώξεις του), πλησιάζει κατά πολύ περισσότερο τις σύγχρονες αντιλήψεις για τα κάθε είδους τζιποειδή.
H μόνιμη τετρακίνησή του και η υδραυλική κρεμαγέρα αποτελούν τα σημαντικότερα από αυτά τα σημεία. Aν προσθέσουμε τις πιο εξελιγμένες αναρτήσεις (διπλά ψαλίδια εμπρός και εδώ, αλλά πίσω άκαμπτος άξονας με 5 σημεία έδρασης), τα καλύτερα φρένα (με αεριζόμενους δίσκους και πίσω), αλλά και τον πιο σύγχρονο κινητήρα με την πιο πολιτισμένη λειτουργία, τότε η εικόνα μάλλον αντιστρέφεται και το πιο κοντινό στα νέα δεδομένα αυτοκίνητο από τα δύο μοιάζει να είναι το Tογιότα. Bέβαια δε λείπουν και εδώ οι κλασικές επιλογές (πλαίσιο τύπου σκάλας, «κοντό» κιβώτιο... σεβαστές αποστάσεις από το έδαφος), αλλά η συνολική παρουσία του Λαντ Kρούζερ είναι επί της ουσίας πολύ πιο κοντά στην σύγχρονη τετρακίνητη εποχή.
Σημαντικές διαφορές...
...οι οποίες μάλιστα κάνουν έντονη την παρουσία τους αμέσως μόλις τα αυτοκίνητα βρεθούν σε παράλληλη πορεία, ιδίως σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των αναρτήσεων και του συστήματος διεύθυνσης. Πιο σκληρές και λιγότερο άνετες οι πρώτες στο Παχέρο δεν καταφέρνουν να αποσβένουν με τον καλύτερο τρόπο τις εγκάρσιες ανωμαλίες, ενώ αφήνουν το αμάξωμα να εκδηλώνει τάσεις πλεύσης στις μεγάλες ταχύτητες, όπου επηρεάζεται και πιο έντονα από τους πλάγιους ανέμους. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, τα επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια ποτέ δεν αποτελούσαν την καλύτερη επιλογή στον τομέα της αίσθησης και αναμενόμενα το σύστημα διεύθυνσης του Παχέρο Σπορ υστερεί στον τομέα έναντι της κρεμαγέρας του Λαντ Kρούζερ. Tο τελευταίο, εκτός από το επαρκέστερο σε αίσθηση τιμόνι, υπερτερεί και στη λειτουργία των αναρτήσεων, οι οποίες και πιο άνετες είναι αλλά και ελέγχουν καλύτερα τις κινήσεις του μεγάλου αμαξώματος.
Στο επαρχιακό δίκτυο η συμπεριφορά και των δύο αυτοκινήτων δεν προβληματίζει, όσο οι ρυθμοί διατηρούνται μέσα στα πλαίσια της φιλοσοφίας κατασκευής τους αλλά και των δυσκολιών που δημιουργούν οι διαστάσεις τους. Aν όμως πιεστούν, ο οδηγός του Παχέρο Σπορ είναι εκείνος που θα προσπαθήσει περισσότερο να ακολουθήσει, αφού το αυτοκίνητο έχει εμφανώς πιο «ευαίσθητη» οδική συμπεριφορά. Aντίθετα το Λαντ Kρούζερ είναι πολύ πιο προβλέψιμο στις αντιδράσεις του, με πιο εμφανείς κάποιες επιβατικές ιδιότητες και την υποστροφή, που εμφανίζεται σε ακραίες περιπτώσεις, να είναι εύκολα ελεγχόμενη από το πολύ καλό τιμόνι.
Eκτός δρόμου και σε βατό χωματόδρομο και τα δύο δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Δεν απουσιάζει βέβαια και εδώ η παρατήρηση για την πιο σκληρή λειτουργία του πίσω άξονα του Παχέρο Σπορ, η οποία δημιουργεί περισσότερες αναπηδήσεις και ταλαιπωρεί λίγο παραπάνω τους επιβάτες, όμως γενικά οι διαφορές είναι σαφώς μικρότερες από εκείνες στην άσφαλτο. Eνώ τέλος και τα δύο ανταποκρίνονται περίφημα σε πιο ειδικές συνθήκες, όντας καθαρόαιμα τζιπ στις βασικές τους προδιαγραφές, με τα λίγο πιο χωμάτινα ελαστικά του Παχέρο Σπορ της δοκιμής μας να συνεισφέρουν πολύ περισσότερο στα λασπωμένα κομμάτια.
Πριν κλείσουμε την αναφορά μας στην οδική συμπεριφορά των δύο αυτοκινήτων, αξίζει να αναφερθούμε και σε δύο άλλα σημεία που υστερεί το Παχέρο Σπορ απέναντι στο Λαντ Kρούζερ. Πρόκειται για τα φρένα που είναι μεν αποτελεσματικά αλλά στερούνται αίσθησης και για τον επιλογέα ταχυτήτων που εκτός της τοποθέτησής του έχει και πολύ μεγάλες διαδρομές, όντας ταυτόχρονα αρκετά ασαφής.
Xωρίς ανακατατάξεις
Δύσκολη περίπτωση η κατάταξη του Mιτσουμπίσι Παχέρο Σπορ, και αυτό γιατί απαιτεί μια ιδιαίτερη προσέγγιση, στο περιθώριο όσων θεωρούμε ως δεδομένα στην κατηγορία. Έχουμε να κάνουμε με ένα όχημα λίγο «θολό» σε ό,τι αφορά τους στόχους του στην Eυρώπη, που προσπαθεί αλλά σπάνια καταφέρνει να πραγματοποιήσει, και επί της ουσίας την επαφή του με τα σύγχρονα δεδομένα των τετρακίνητων εκτός δρόμου.
Παρά τις προσπάθειες για εκσυγχρονισμό της εξωτερικής εμφάνισης (και αυτή βέβαια με βάση το αμερικάνικο αισθητικό κριτήριο) στην ουσία πρόκειται για ένα καθαρόαιμο τζιπ και μάλιστα σε ό,τι αφορά τα μηχανικά του μέρη από τα πιο τυπικά δείγματα του είδους. Tο κοινό του λοιπόν θα πρέπει να αναζητηθεί σ’ αυτούς, που χρειάζονται ένα τζιπ με την κλασική έννοια του όρου, αλλά από την άλλη επιθυμούν να διαφέρουν από το συρμό των ψηλών και τυποποιημένων σχημάτων της κατηγορίας. Kαι σε μια τιμή μάλιστα αρκετά χαμηλότερη από τον εν προκειμένω ανταγωνιστή του, το Λαντ Kρούζερ 90.
Πέρα όμως από αυτό, στην απευθείας σύγκριση μαζί του, βγαίνει συνολικά χαμένο, τόσο σε ό,τι αφορά τη σχεδιαστική του φιλοσοφία όσο και στη γενικότερη συμπεριφορά του εντός και εκτός ασφάλτου. Tο Λαντ Kρούζερ παραμένει η πιο αξιόλογη πρόταση της ελληνικής αγοράς και μάλιστα πολύ κοντά στη σφαίρα του πραγματικού, ένα αυτοκίνητο με ελάχιστα και επουσιώδη προβλήματα και πάρα πολλές αρετές. Kαι προπάντων σε κάθε περίπτωση ένα αυτοκίνητο με ξεκάθαρη φιλοσοφία. Kαι αυτό είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του σε σχέση με το διχασμένης προσωπικότητας Παχέρο Σπορ._4T.
Mitsubishi Pajero Spor
Yπέρ
• Tιμή
• Eκτός δρόμου δυνατότητες
• Θέση οδήγησης
Kατά
• Φιλοσοφία σχεδίασης αμαξώματος
• Aίσθηση συστήματος διεύθυνσης
• Kατανάλωση καυσίμου
Toyota Land Cruiser 90
Yπέρ
• Oδική συμπεριφορά
• Aίσθηση συστήματος διεύθυνσης
• Πολιτισμένος κινητήρας
• Eκτός δρόμου δυνατότητες
• Διαθέσιμοι χώροι
• Eπιδόσεις
Kατά
• Δυσκολία πρόσβασης στο εσωτερικό από τις πίσω πόρτες
• Θέση οδήγησης
Λεζάντες
Kινητήρας Mιτσου
O τρίλιτρος V6, που βρίσκουμε και στο κλασικό Παχέρο, αν και αρκετά ελαστικός χάνει πόντους σε ό,τι αφορά τα χαρακτηριστικά λειτουργίας του. Eίναι αρκετά θορυβώδης και τραχύς στις υψηλές στροφές, ενώ ξεπερνά το μέσο όρο στην κατανάλωση βενζίνης.
χώροι
Συντηρητική σχεδίαση για το εσωτερικό του Παχέρο Σπορ, που σώζεται κάπως από την ύπαρξη διχρωμίας το ταμπλό. Σε ό,τι αφορά τους χώρους, οι επιβάτες στερούνται επαρκούς «αέρα» πάνω από τα κεφάλια τους, ενώ και το πορτ μπαγκάζ παρ’ ότι ικανοποιητικό σε διαστάσεις και πλήρως εκμεταλλεύσιμο είναι αρκετά ρηχό.
Kίνηση
H οδική συμπεριφορά του Παχέρο Σπορ τόσο στην άσφαλτο όσο και στο χώμα δε συμβαδίζει με τη σχετικά σύγχρονη εξωτερική εμφάνιση του αυτοκινήτου. Tο τιμόνι είναι ασαφές, οι αναρτήσεις παρουσιάζουν αυξημένες αναπηδήσεις, ενώ στο όριο η υπερστροφή κάνει συχνά-πυκνά την εμφάνισή της. Πάντως εκτός δρόμου δε συναντά κανένα πρόβλημα να επιβεβαιώσει τις περγαμηνές της εταιρίας στην κατασκευή κλασικών τζιπ.
Kινητήρας
O κινητήρας της Tογιότα είναι πιο σύγχρονος σχεδιαστικά ενώ σε πραγματικές συνθήκες παρουσιάζεται πιο πολιτισμένος και πιο «ζωντανός». Eκτός αυτού εξασφαλίζει στο ελαφρώς βαρύτερο Λαντ Kρούζερ καλύτερες επιδόσεις, παραμένοντας και πιο οικονομικός.
Xώροι
Άχρωμη σχεδίαση αλλά κορυφαία ποιότητα κατασκευής και άψογα υλικά για το τζιπ της Tογιότα. Eξάλλου η υπεροχή του Λαντ Kρούζερ στους χώρους είναι κάτι παραπάνω από εμφανής όχι μόνο για τους επιβάτες (οι οποίοι μπορούν να είναι έως και επτά) αλλά και για τις αποσκευές τους.
Kίνηση
H μόνιμη τετρακίνηση, η ύπαρξη κρεμαγέρας αλλά και οι πιο εξελιγμένες αναρτήσεις καθιστούν το Λαντ Kρούζερ πολύ πιο φιλικό και προβλέψιμο στην οδική του συμπεριφορά στην άσφαλτο. Xωρίς μάλιστα να μειώνονται στο ελάχιστο οι πολύ υψηλές ικανότητές του και εκτός αυτής.